مقدمه
امروزه کنترل خودکار تردد پارکینگ ، به یک روند معمول برای بسیاری از پارکینگ‌ها بدل شده است. شرکت، مجتمع‌های آپارتمانی، ادارات و … هر یک برای کنترل تردد خودرو ها و کاهش بار کاری نگهبانی و افزایش دقت، به راهکارهای کنترل هوشمند تردد خودرو روی آورده‌اند. در این میان برخی معتقدند که دوربین‌های پلاک‌خوان گزینه بهتری برای این امر هستند در حالی که برخی دیگر معتقدند RFID راهکار قوی و کامل‌تری در این زمینه است. در ادامه به مقایسه این دو فن‌آوری از دیدگاه‌های مختلف پرداخته خواهد شد تا بتوان به نتیجه‌گیری بهتری در این زمینه دست یافت.
معیارهای مقایسه
در ادامه به اثرگذارترین معیارهای مقایسه اشاره خواهد شد تا دید مناسبی در انتخاب بین این دو فن‌آوری برای مدیریت و کنترل تردد خودرو و پارکینگ ایجاد گردد:
نحوه‌ی شناسایی
در دوربین پلاک‌خوان، معیار شناسایی خودرو، اطلاعاتی است که ذاتا به همراه دارد، اما در RFID، معیار شناسایی، اطلاعاتی است که به آن الصاق می‌شود. این برای دوربین پلاک‌خوان یک مزیت است که نیازی به هزینه اضافی برای هر خودرو ندارد. البته هزینه اضافه برای خودروها در راهکار RFID، که کمتر از نیم دلار (کمتر از ۲۰۰۰) تومان است، سربار زیادی برای مالکین خودرو به حساب نمی‌آید و در عوض مزایای اضافی زیادی به همراه خواهد داشت. از جمله اینکه تگ‌های RFID دارای حافظه هستند و می‌توان به عنوان مثال از حافظه‌ی آن‌ها برای هزینه شارژ استفاده از پارکینگ یا موارد دیگر استفاده کرد. همچنین می‌توان شناسه متناظر با کارت شناسایی و حضور و غیاب فرد نیز در برچسب RFID لحاظ کرد.
نوع تردد
RFID قادر است انواع تردد و انواع پارکینگ را مدیریت کند. به عنوان مثال در ورود کامیون‌ها یا ناوگان حمل و نقل به یک محوطه کارگاهی یا یک میدان یا خیابان در شهر، با کمک برچسب‌های فعال با برد بلند، می‌توان هر ترددی در هر زاویه‌ای تا فاصله‌ی چند ده متری را رد گرفت و شناسایی را به دقت انجام داد، در حالی که این کار با دوربین به سادگی میسر نیست و هزینه و پیچیدگی بسیار زیادی به همراه خواهد داشت.
امنیت
امکان جعل پلاک به سادگی وجود ندارد و بدین ترتیب، راهکار کنترل تردد خودرو با دوربین، یک راهکار امن به نظر می‌رسد اما امکان مخدوش کردن یا ناخوانا کردن یا تغییر ظاهری شماره پلاک، میسر است و می‌تواند دوربین پلاک‌خوان را در تشخیص آن ناتوان کند یا به اشتباه بیندازد، اما در RFID امکان جعل تگ وجود ندارد و در صورت کنده شدن یا مخدوش شدن نیز قابل ردگیری نیست.
فاصله و سرعت شناسایی
هر دو فن‌اوری دوربین و RFID قابلیت ردگیری خودرو در سرعت‌های بالا را دارند. البته در زمینه فاصله خواندن، به نظر می‌رسد که RFID قوی‌تر به نظر می‌رسد چرا که برد خواندن تگ در آن می‌تواند از چند متر تا چند ده و چند صد متر افزایش یابد.
نیاز به دید مستقیم
در صورت شرایط نامناسب دید، یا حرکت متراکم و نزدیک به هم خودروها یا هر شرایط دیگری مانند موانع و عامل انسانی که دید مستقیم پلاک را برای دوربین، غیر ممکن کند، کنترل تردد خودرو با دوربین، مختل خواهد شد. اما RFID در این زمینه دارای مزیت محرزی است که می‌تواند بدون نیاز به دید مستقیم و علیرغم وجود اکثر موانع، خواندن را به خوبی انجام دهد.
هزینه‌ها
هزینه نرم‌افزار در RFID بسیار متوازن‌تر و منطقی‌تر از دوربین است. در دوربین‌های پلاک‌خوان ، هر شرکت ایران به مقتضای دانش فنی خود، اقدام به ایجاد نرم‌افزار تبدیل تصویر به متون (OCR) نموده است و قیمت‌ها غیرمنطقی و گران است. علاوه بر عدم اطمینان کامل از عملکرد قطعی دقیق چنین سامانه‌هایی، نحوه‌ی عرضه‌ی نرم‌افزار نیز اکثرا وابسته به تعداد لایسنس خریداری شده است و به‌طور کلی شرکت‌های مربوطه انتظار دارد که سودی زیادی از این لحاظ، کسب کنند. این در حالی است که شرکت‌های فعال در زمینه RFID با هزینه‌ی بسیار کمتری، نرم‌افزار با قطعیت ردگیری دقیق‌تر در اختیار قرار می‌دهد.
در رابطه با سخت‌افزار نیز بسته به کیفیت سخت‌افزار انتخابی، هر دو فن‌آوری دوربین و RFID دارای تنوع قیمت زیادی هستند. اما ترافیک ارسالی بر شبکه در فن‌آوری دوربین بیشتر است و زیرساخت قوی‌تری مطلبد و به ویژه اگر چند دوربین همزمان در حال فعالیت در شبکه باشند، بار ترافیک دیتای آن‌ها از RFID بیشتر است.
نحوه‌ی استقرار
دوربین‌های پلاک‌خوان را حتما باید در مسیر و مکان خاصی قرار داد تا خواندن پلاک را به درستی انجام دهند. RFID در این زمینه از تنوع و انعطاف بیشتری برخوردار است و برای مثال اگر در ورودی یک پارکینگ یا یک محل تردد، امکان استقرار ریدر و آنتن‌ها در راستای تردد خودرو وجود نداشته باشد، می‌توان آن‌ها را از کنار تنظیم نمود.
نتیجه‌گیری
بر اساس مقایسه انجام شده در فوق، محرز است که برای حالات ساده کنترل تردد خودرو مانند پارکینگ‌های عمومی، خصوصی، مسکونی و … استفاده از RFID دارای پیچیدگی اجرایی و هزینه‌های کمتری است. اما اگر یک پارکینگ بخواهد با دقت و سخت‌گیری تمام، کنترل تردد ها را به انجام برساند، به ترکیبی از هر دو راهکار نیاز دارد زیرا زمانی که خودرو فاقد تگ باشد و راهبند یا دربی برای سد کردن مسیر خودرو وجود نداشته باشد، می‌توان از یک حسگر برای وجود یا تردد آن استفاده کرد تا بلافاصله توسط دوربین، تصویری از پلاک خودرو برداشته شده و پی‌گیری‌های بعدی را میسر سازد.
